De dood, reïncarnatie?
Een klassieke vraag: is er leven na de dood ? De antwoorden zijn meestal ofwel gebaseerd op geloof, dus subjectief, ofwel op enkel logisch denken en dus uiterst beperkt. Zij die thuis zijn in de geestelijke wereld en er objectieve ervaring mee hebben, hoeven niet te geloven, maar weten.
Maar is het wel echt belangrijk om dit te weten ? Waarom zijn we zo bekommerd om een bestaan na dit leven ? Als je helemaal in het nu leeft en dus elke handeling voor honderd procent doet, ben je niet bezig met je toekomstig leven, het verdienen van goed karma. Komt deze bekommernis niet voort uit het ego dat een aangenamere toekomst wil, een tweede kans, een beter leven ? Tegelijk wil men spiritueel ontwikkelen door de oplossing van het ego. Wanneer dan blijkt dat als het ego echt niet meer bestaat, je als individu volledig opgaat in het al, en dus ook niet meer reïncarneert, wil je dan nog wel van het ego af ? Het ego zal nooit zichzelf vernietigen.